Nu, nu am putut sa rasturnam toate calculele hartiei, Franta ne-a invins chiar mai usor in statistici decat anul trecut, conducand cu 3-0 dupa doua zile, si calificandu-se in sferturile de finala. Am avut un meci de dublu frumos, ai nostri au dat cam tot ce au putut, dar nu a fost suficient

Maine mai sunt doua meciuri de palmares, urmeaza apoi in Septembrie un nou baraj pentru Grupa Mondiala.
Cu ce ramanem pe moment?
Cu regretul ca pierdem talente imense cum este Mergea pe banda rulanta, talente care de ani de zile nu confirma pentru ca Federatia si antrenorii nu reusesc sa atraga resurse materiale si umane pentru a-i ajuta in pregatire si stabilire de programe comune, stagii de antrenament, etc., in timp ce francezii fac din tenis un adevarat business.
Ramanem si cu impresia ca fara Pavel totul se va duce de rapa, ca in Andrei sta tot viitorul desi are 34 de ani. Poate o solutie ar fi sa reusim cumva sa facem o echipa cu el ca si capitan, pentru ca daca nu, vom afla intr-un mod tare dur ca vremea amatorismului in joc, antrenament si management a trecut de ani bun in tenis, si vom mai afla si noi ca suntem ani lumina fata de performanta adevarata, desi ‘familia tenisului’ e tare fericita cand mai fac ai nostri un rezultat bun la vreun challenger uitat de lume…

Si totusi, hai Romania, si maine si in lunile si anii ce vin.